Zasady ogólne cz. 10
Druga natomiast posiada bez porównania większe znaczenie, albowiem zboże, zawdzięczające swój pożyteczny przymiot wewnętrznym przyczynom, przelewa go na potomstwo i zachowuje dłużej, nawet w niezupełnie sprzyjających warunkach życiowych.
Wspomnieć tu jeszcze wypada o znanym od dawna w biologii prawie tak zwanej współzależności, to jest wzajemnym stosunku pewnych cech zewnętrznych a przymiotami roślin. Kłos pszenicy np. składający się z licznych i gęsto osadzonych kiosków, zdaje się zapewniać słomie większą sztywność i odporność przeciw wylęganiu. Wielka wydajność pszenicy stoi w związku z mniejszą zawartością ciał proteinowych w ziarnie, smak i zawartość mączki w ziemniakach zmniejszają się zwykle w miarę zwiększania się objętości kłębów; buraki o licznych a delikatnych liściach i licznych, gęsto ustawionych pierścieniach włókno-naczyniowych, pozwalają przypuszczać wyższy procent cukru, aniżeli buraki o liściach nielicznych, grubych, mięsistych i o nielicznych, szeroko rozstawionych pierścieniach.
Dla hodowcy jest to rzecz pierwszorzędnego znaczenia zbadać te współzależności i starać się nadać te zewnętrzne cechy hodowanym przez siebie ziemiopłodom, które idą w parze z pożądanymi cechami wewnętrznymi.
Powyższe uwagi należy uwzględniać i zawsze do nich ściśle się stosować przy sztucznym doborze.