Zasady ogólne cz. 4
Rośliny posiadają skłonność do ciągłego przekształcania, przeobrażania się, celem selekcji jest uchwycenie pożytecznych form, ich ustalenie lub też wytworzenie nowych zupełnie ras.
Czego dokonano na tej drodze, tego dostatecznie dowodzą wyhodowane w nowszym czasie odmiany różnych zbóż, ziemniaków, buraków itp.
Gdy rośliny posiadają pewną nową cechę, ściśle dziedziczną, wtedy dobór ogranicza się na utrzymaniu takich osobników i następnym strzeżeniu ich przed skrzyżowaniem. Lecz częstokroć nowa cecha lub jakakolwiek bądź wyższość pod względem istniejącej od dawna właściwości, uwydatnia się z początku tylko słabo i nie bywa całkowicie odziedziczaną, tutaj bywa dobór znacznie trudniejszy.
Niestrudzona cierpliwość, zdolność najsubtelniejszego odróżnienia i zdrowy sąd muszą być stosowane w ciągu wielu lat, przy czym ustawicznie należy mieć na oku wyraźnie nakreślony cel i zdawać sobie rachunek z tego, co właściwie przy uszlachetnianiu danej rośliny zamierzamy osiągnąć.
Rozróżniamy, jak wiadomo, cechy tak zwane morfologiczne i cechy fizjologiczne roślin gospodarskich.
Pierwsze z nich, stanowiące typ samej odmiany, nie mają dla praktyki wielkiego znaczenia. Inaczej rzecz się ma z cechami fizjologicznymi, od których właśnie zależy spodziewana korzyść i wartość gospodarcza uprawianej rośliny.